همشهری‌آنلاین - نصیبه سجادی: استاد ابوالحسن صدیقی نزد کمال‌الملک نقاشی می‌آموخت، وقتی گوش شکسته مجسمه گچی پادشاه سوئد را برای بازسازی به مدرسه او می‌آورند و صدیقی این کار را به بهترین نحو انجام می‌دهد. کمال‌الملک پی به استعداد شاگرد می‌برد و او را برای آموزش به فرانسه می‌فرستد. صدیقی در سفر به فرانسه و ایتالیا از این هنر بسیار می‌آموزد و همان آغاز یک راه منتهی به خلق شاهکارهای هنری می‌شود که هنوز مشابه و نظیری برای آن پیدا نشده است.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
شاهکارهایی پر از احساس
ابوالحسن صدیقی سال ۱۳۱۰ به ایران بر می‌گردد و در فاصله سال‌های ۱۳۲۰ در یوسف‌آباد ساکن می‌شود. در خانه‌ای که قرار بود کارگاه باشد ولی به دلیل تنگناهای مالی می‌شود هم خانه هم کارگاه استاد و از همین خانه مجسمه‌های ابن‌سینا، فردوسی سعدی و... ساخته و در میدان‌ها و مکان‌های مهم تهران و شهرهای بزرگ ایران نصب می‌شود.
«نوشین‌دخت صدیقی» دختر این مجسمه‌ساز شهیر درباره آثار پدرش گفته است: «این آثار را پدرم در همین خانه و در کنار خانواده خلق کرد و به همین دلیل ماندگار شدند. رابطه پدر و مادرم عاشقانه بود و هیچ‌وقت پیش نیامد که مادرم به خاطر سر و صداهایی که از طلوع آفتاب تا نیمه‌های شب از کارگاه به گوش ما می‌رسید شکایت کند. همین عشق هست که به آثار پدرم حس زندگی و رویش داد.»
استاد صدیقی با شیوه کشف و شهود آثارش را خلق می‌کرد و به همین دلیل همه مجسمه‌هایش مملو از احساساست. وقتی مجسمه خیام را در پارک لاله می‌بینیم فکر می‌کنیم زنده است و می‌خواهد کتابی را که دستش گرفته کنار بگذارد و لباسش را مرتب کند. مجسمه سعدی با آن قیافه و ریش تنک و رندی، سعدی درون گلستان را به یادمان می‌آورد.
دختر استاد صدیقی می‌افزاید: «سعدی در رؤیا راه را به پدر نشان داد. زمانی که پدرم می‌خواست مجسمه این شاعر را بسازد درمانده بود و اصلاً نمی‌توانست کار را شروع کند. سعدی در رویا به او می‌گوید که گلستان و بوستان را بخواند. بعد از آن توانست مجسمه سعدی را بسازد.»
دقیقاً همین اتفاق برای مجسمه فردوسی هم افتاد. شاهنامه که خوانده شد مجسمه فردوسی متولد شد. دختر استاد می‌گوید: «یادم هست وقتی در خیابان‌های رم قدم می‌زدیم، اشعار فردوسی را می‌خواند و می‌گفت ریتم و حال و هوای شاهنامه با بناهای و مجسمه‌های تاریخی رم همخوانی دارد. بعد هم مجسمه فردوسی را ساخت که در پارک «ویلابورگز» رم نصب است.»
مرمت آثار استاد در میدان بزرگ شهر
چند روز پیش خبری روی خروجی سایت‌های خبری قرار گرفت با این مضمون که مرمت و بهسازی مجسمه فردوسی تهران به‌زودی انجام خواهد شد. «رضا صیادی» مدیرعامل سازمان زیباسازی گفته مجسمه فردوسی یکی از فاخرترین آثار هنری شهر تهران است که به دلیل اهمیت و ارزش معنوی آن در سطح ملی و بین‌المللی مورد توجه و رصد دائم سازمان زیباسازی در حوزه مرمت و بهسازی قرار گرفته است.
شورای هنری سازمان در این زمینه قصد دارد از دانش استادان فرهیخته، صاحب‌نام و پیشکسوت نظیر «ایرج محمدی» و «طاهر شیخ‌الحکمایی» بهره‌بگیرد و غبار بی‌توجهی۶۰ساله رااز چهره فردوسی بزداید. اقدامی درخور و مسرت‌بخش برای اهالی هنر و مردمان هنردوست که در صورت اجرای اصولی و کارشناسانه شایسته قدردانی و حافظ بخشی از هویت و اصالت نه یک شهر، که یک کشور خواهد بود.
نظر شما